اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید بر میزان رنگیزه ها و فلورسانس کلروفیل ارقام کنجد تحت شرایط قطع آبیاری

به منظور بررسی اثر محلول­ پاشی سالیسیلیک اسید تحت شرایط قطع ­آبیاری (بر اساس BBCH، مراحل فنولوژی گیاهان) و اثر متقابل آنها بر غلظت کلروفیل a، b، کاراتنوئید و فلورسانس کلروفیل در ارقام کنجد (Sesamum indicum) آزمایشی در سال زراعی 91-90 در استان سمنان، شهرستان شاهرود، شهر بیارجمند انجام شـد. در این طرح اثر 3 عامل مــورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اصلی، قطع آبیاری بر اساس BBCH (آبیاری کامل به­ عنوان شاهد، BBCH 69 (زمانی که %90 گل­ های کنجد باز شده) و BBCH79 (زمانی که %90 نیام­ های کنجد به اندازه نهایی خود رسیده باشند) و ارقام کنجد (بومی، دشتستان 2 و داراب 1) و سطوح محلول ­پاشی با سالیسیلیک اسید (غلظت 0 (شاهد) و 0.6 میلی مولار) به عنوان عوامل فرعی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد که تنش قطع آبیاری در پایان BBCH 69 و BBCH79 سبب اختلاف معنی ­دار در میزان کلروفیل a، کاراتنوئید و فلورسانس کلروفیل (F0, Fm, Fv, Fv/m) گردید. همچنین، محلول ­پاشی سبب مشاهده اختلاف معنی ­دار برای میزان کلروفیل b و فلورسانس کلروفیل (Fm و Fv) شد. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین غلظت کلروفیل a و کارتنوئید در شرایط قطع آبیاری در BBCH 69 به ­ترتیب به میزان 0.629 و 0.265 میلی ­گرم بر گرم وزن ­تر و بیشترین غلظت Fv/Fm در شرایط آبیاری کامل به میزان 0.656 به ­دست آمدند. بر اساس نتایج این آزمایش بیشترین مقدار کلروفیل b مربوط به رقم داراب به میزان 0.423 میلی ­گرم بر گرم وزن ­تر و کمترین آن مربوط به رقم بومی به میزان 0.364 میلی ­گرم بر گرم وزن ­تر در شرایط آبیاری کامل حاصل شد.